(Artemisia dracunculus)
Estragon rośnie dziko w strefie umiarkowanej Azji Środkowej, na stepach Ukrainy oraz na Kaukazie. Do Europy przywędrował w czasie wypraw krzyżowych, dlatego zwany jest również "ziołem krzyżowców". W Polsce występuje jedynie w uprawie, dziko rośnie u nas inny gatunek - bylica piołun, znany ze swojego gorzkiego smaku.Popularnym ziołem jest zarówno estragon francuski - mniejszy, delikatniejszy, o łagodniejszym smaku, jak i estragon rosyjski - o smaku ostrym i gorzkim.
Świeże i suszone liście estragonu dodaje się do musztardy i octu, a ponadto do zupy cebulowej, rybnej czy gulaszowej, sosów i sałatek. Dodane podczas kwaszenia kapusty i ogórków nadają im specyficzny smak i poprawiają jędrność.
Estragon ma również działanie lecznicze - reguluje trawienie i poprawia przyswajanie składników pokarmowych.
Uprawa:
Estragon lubi miejsca słoneczne - uprawiany w półcieniu traci aromat i smak. Nie ma zbyt dużych wymagań cieplnych (15-20⁰C). Dobrze rośnie też w skrzynkach na balkonie lub w ogrodzie. Kwitnie w lipcu. Od lata do jesieni obcinamy ulistnione pędy z kwiatami i suszymy w pęczkach w przewiewnym miejscu.
Podlewanie:
Umiarkowanie - nadmiar wody na podstawce trzeba usuwać. Ziemię w doniczce należy lekko spulchniać.
Nawożenie:
W okresie wegetacji raz na miesiąc, nawozami o niewielkim stężeniu.
Przesadzanie:
Jeżeli uprawiamy roślinę dłużej niż rok, to wiosną wymaga przesadzenia do większej doniczki.
Rozmnażanie:
Estragon rosyjski rozmnażamy z nasion. Nasiona wysiewamy w marcu, przykrywamy cienką warstwą podłoża, w maju przesadzamy rozsadę do doniczek.
Estragon francuski nie wytwarza zapłodnionych nasion, dlatego rozmnażamy go przez podział kłączy w kwietniu lub z sadzonek zielonych pobieranych w maju i ukorzenianych w wilgotnym piasku.
Uwagi:
Bylica estragon nie jest rośliną szczególnie dekoracyjną, ale ze względu na walory smakowe i lecznicze warto ją uprawiać w domu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz