piątek, 4 października 2013

Troszkę o begoniach

Begonie to rośliny o pięknym pokroju, niezwykle dekoracyjnych liściach i efektownych kwiatach o całej gamie żywych, ciepłych barw w różnych odcieniach, począwszy do bieli poprzez żółte, łososiowe do ciepmnopurpurowych i często z jedwabistym połyskiem. Kwiaty bywają pojedyncze, półpełne (przykładem B. elatior) oraz pełne (B. tuberhybrida).

Cały rodzaj Begonii można uznać za wspaniałą kolekcję o wielkiej różnorodności kształtów i kolorów. Określenie rodzaju Begona pochodzi od nazwiska Michela Bѐgona, gubernatora wyspy San Domingo.

Begonia nazywana jest przez polskich systematyków - botaników "ukośnicą", ponieważ należy do rodziny ukośnicowatych (Begoniaceae). Nazwa wynika ze skojarzenia z asymetryczną budową liści, ale niemal wszyscy nazywamy je nadal begonią.

Obecnie w naszym kraju najbardziej rozpowszechniona jest uprawa begonii w gruncie,
przeznaczonych do obsadzania, stylowych dywanowych kwietników miejskich, klombów, modnych waz i  mis, do ukwiecania balkonów i okien, a także do dekorowania grobów na cmentarzach. Są to begonie stale kwitnące i bulwiaste.

Begonie są to najczęściej rośliny wieloletnie, gdyż większość z nich nie traci liści na zimę. Bywają jednak gatunki, które przechodzą stan spoczynku w postaci bulw lub kłączy.

Przyroda sprawiedliwie obdzieliła begonie urodą. Gatunki o liściach niepozornych charakteryzują się efektownymi kwiatami i odwrotnie.

Obok wielu zalet begonie mają także i wady. Najkłopotliwszą dla producentów, a nawet i dla użytkowników jest ich kruchość, toteż zawsze należy obchodzić się z begoniami ostrożnie i delikatnie.